Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie znaczenie głównych wątków przekazu zawartego w jasnych, standardowych wypowiedziach, które dotyczą znanych jej spraw i zdarzeń typowych dla pracy, szkoły, czasu wolnego itd. Potrafi radzić sobie w większości sytuacji komunikacyjnych, które mogą zdarzyć się w czasie podróży w regionie, gdzie mówi się danym językiem.Potrafi tworzyć proste, spójne wypowiedzi ustne lub pisemne na tematy, które są jej znane bądź ją interesują. Potrafi opisywać doświadczenia, zdarzenia, nadzieje, marzenia i zamierzenia, krótko uzasadniając bądź wyjaśniając swoje opinie i plany.
A jak się to przedstawia w szczegółach? Główne umiejętności językowe – rozumienie, mówienie i pisanie – przedstawione są poniżej.
Umiejętności
Oto, co potrafi osoba na poziomie B1:
- Słuchanie. Potrafi zrozumieć główne myśli zawarte w jasnej, sformułowanej w standardowej odmianie języka wypowiedz i na znane jej tematy, typowe dla domu, szkoły, czasu wolnego itd. Potrafi zrozumieć główne wątki wielu programów radiowych i telewizyjnych, traktujących o sprawach bieżących lub jej dotyczących prywatnie lub zawodowo – wtedy, kiedy te informacje są podawane stosunkowo wolno i wyraźnie.
- Czytanie. Rozumie teksty składające się głównie ze słów najczęściej występujących, dotyczących życia codziennego lub zawodowego. Rozumie opisy wydarzeń, uczuć i pragnień zawarte w prywatnej korespondencji.
- Porozumiewanie się. Potrafi sobie radzić w większości sytuacji, w których można się znaleźć w czasie podróży po kraju lub regionie, gdzie mówi się danym językiem. Osoba na poziomie B1 potrafi – bez uprzedniego przygotowania– włączać się do rozmów na znane jej tematy prywatne lub dotyczące życia codziennego (np.: rodziny, zainteresowań, pracy, podróżowania, wydarzeń bieżących).
- Samodzielne wypowiadanie się. Potrafi łączyć wyrażenia w prosty sposób, by opisywać przeżycia i zdarzenia, a także swoje marzenia, nadzieje i ambicje. Potrafi krótko uzasadniać i objaśniać własne poglądy i plany. Potrafi relacjonować wydarzenia i opowiadać przebieg akcji książek czy filmów, opisując własne reakcje i wrażenia.
- Pisanie. Osoba na poziomie samodzielności (niższym) potrafi pisać proste teksty na znane jej lub związane z jej zainteresowaniami tematy. Potrafi pisać prywatne listy, opisując swoje przeżycia i wrażenia.
Jakość wypowiedzi ustnych
Jak wypowiada się osoba, która opanowała język na poziomie B1? Umie już całkiem sporo:
- Zakres. Zna język wystarczająco dobrze, by sobie poradzić w większości sytuacji. Dysponuje wystarczającym zasobem słownictwa, żeby wyrażać własne zdanie– choć często z pewnym wahaniem i uciekając się do omówień – na tematy, takie jak rodzina, hobby, zainteresowania, praca, podróże, sprawy bieżące.
- Poprawność. Stosuje dość poprawnie typowe zwroty i struktury związane z przewidywalnymi sytuacjami komunikacyjnymi.
- Płynność. Potrafi się wyrażać w sposób zrozumiały, mimo częstych przerw potrzebnych do gramatycznego i leksykalnego planowania wypowiedzi i poprawiania się. Jest to szczególnie widoczne w dłuższych formach spontanicznej wypowiedzi.
- Interakcja. Potrafi nawiązywać, podtrzymywać i kończyć proste rozmowy na znane sobie tematy lub o własnych zainteresowaniach. Potraf i powtórzyć, co ktoś powiedział, by potwierdzić wzajemne zrozumienie.
- Spójność. Potrafi połączyć ciąg krótkich, wyraźnych, prostych elementów w spójną, linearną wypowiedź.
Na poziomie B1 robi się już ciekawie – znając język w tym stopniu można już pomyśleć o samodzielnym wyjeździe za granicę, choćby na parę dni. Jedne źródła podają, że progres w obrębie poziomu B1 wymaga 120 godzin spędzonych na zajęciach, inni twierdzą, że wymaga to aż 180 godzin. Z tego względu niektóre szkoły i podręczniki dzielą poziom B nie na dwa, lecz trzy podpoziomy: B1, B1+, B2, a każdy z nich wymaga ok. 120 godzin spędzonych na zajęciach.
Kolejny wpis będzie traktował o poziomie, do którego aspiruje większość uczących się języka: B2.